کاندیدیازیس واژن (برفک)

کاندیدیازیس واژن ، که معمولاً به عنوان Thrush شناخته می شود ، یکی از مهمترین علل بیماریهای التهابی سیستم تناسلی زن است. بیش از 75 ٪ از زنان در مقطعی از زندگی خود کاندیدیازیس واژن را تجربه می کنند و بسیاری از آنها از قسمت های مکرر رنج می برند.
عوامل ایجاد کننده کاندیدیازیس واژن قارچ های مخمر مانند جنس کاندیدا هستند. این میکروارگانیسم ها فرصت طلب هستند و می توان در افراد کاملاً سالم یافت. برخی از گونه های کاندیدا ممکن است روی پوست ، دستگاه گوارش و در مهبل زندگی کنند. در شرایط عادی ، آنها بی ضرر با سایر میکروارگانیسم ها وجود دارند ، اما در شرایط خاص ، می توانند به سرعت چند برابر شوند و باعث ایجاد علائم بالینی کاندیدیازیس واژن شوند.
این رشد بیش از حد هنگامی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن تضعیف شود ، تعادل هورمونی مختل می شود یا در صورت وجود بیماری های مختلف.
کاندیدیازیس واژن اغلب در کنار سایر شرایط مانند دیابت یا عفونتهای مقاربتی از دستگاه تناسلی ایجاد می شود.
استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک های طیف گسترده می تواند میکرو فلورای طبیعی بدن را مختل کند و محیطی را ایجاد کند که در آن قارچ های کاندیدا بتوانند رشد کنند-به خصوص وقتی pH واژن تغییر می یابد. به طور معمول ، محیط اسیدی واژن رشد قارچی را مهار می کند.
قارچ کاندیدا شرایط گرم و مرطوب را برای تولید مثل ترجیح می دهد ، که با پوشیدن لباس تنگ می تواند تسهیل شود. قارچ هایی که باعث ایجاد برفک می شوند می توانند از طریق تماس جنسی و از مادر به کودک در هنگام زایمان منتقل شوند.
اگرچه در زنان برفک بیشتر است ، اما مردان نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. در مردان ، این بیماری اغلب به صورت نهفته یا بدون علامت ارائه می شود.
هنگامی که علائم در مردان ظاهر می شود ، ممکن است شامل قرمزی آلت تناسلی و پوست ختنه گاه ، یک بثورات سفید یا پلاک خفیف بر روی غده ها ، و خارش گاه به گاه یا سوزش ، به خصوص در هنگام ادرار یا فعالیت جنسی باشد.
در زنان ، علائم به طور معمول برجسته تر می شوند ، هرچند موارد بدون علامت یا خفیف نیز رخ می دهد. علائم شایع شامل خارش و سوزاندن در ناحیه دستگاه تناسلی است که ممکن است در طول ادرار تشدید شود. درد در طول مقاربت جنسی و ترشحات واژن فوم با بوی ترش نیز ممکن است وجود داشته باشد. علائم اغلب در هنگام قاعدگی بدتر می شوند.
تشخیص کاندیدیازیس واژن شامل باکتریوسکوپی (معاینه میکروسکوپی یک اسمیر) ، آزمایش کشت (در حال رشد مستعمرات قارچی در محیط مواد مغذی) و آزمایش زنجیره ای پلیمراز (PCR) است.
درمان مؤثر کاندیدیازیس واژن شامل پرداختن به علل اساسی و کاهش رشد بیش از حد قارچ ها است.
داروهای ضد قارچ ممکن است هم به صورت سیستماتیک (کپسول ، قرص) و هم به صورت محلی (کرم ها ، شیاف ها ، قرص واژن) استفاده شوند. درمان های اضافی ممکن است شامل نقص ایمنی ، ویتامین ها و پروبیوتیک ها برای کمک به ترمیم میکرو فلورای طبیعی باشد.
موفقیت در درمان از طریق آزمایش آزمایشگاهی پیگیری تأیید می شود.