از دست دادن اشتها: 5 چیزی که نمی دانستید بر گرسنگی شما تأثیر می گذارد - و چه کاری باید انجام دهید
از دست دادن اشتها، وضعیتی که در آن میل یا علاقه به مصرف وعده های غذایی کاهش می یابد، می تواند عواقب قابل توجهی برای سلامت و رفاه کلی داشته باشد. اثرات کاهش اشتها فراتر از کاهش مصرف غذا است و می تواند بر جنبه های متعددی از سلامت جسمی و فکری تأثیر بگذارد.
کاهش اشتها: تاثیر بر سلامت کلی
یکی از مشکلاتی که با بی اشتهایی مرتبط است، احتمال کمبود مواد مغذی است. هنگامی که بدن فاقد مواد مغذی مورد نیاز از یک رژیم غذایی متعادل باشد، می تواند منجر به ضعف، خستگی و نقص در ویژگی های ایمنی شود. ویتامین ها و مواد معدنی ضروری نقش مهمی در حفظ عملکرد بدن و سرزندگی کلی دارند.
از دست دادن مداوم اشتها اغلب منجر به کاهش وزن و در موارد شدید، آتروفی عضلانی می شود. بدن برای سوخت رسانی به فعالیت های روزانه و حفظ توده عضلانی به دریافت مداوم مواد مغذی متکی است. بدون انرژی کافی از غذا، بدن شروع به آسیب رساندن به ماهیچه ها می کند که به نقاط ضعف و کاهش قدرت بدنی ختم می شود.
از دست دادن اشتها همچنین می تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد و به نوسانات خلقی، تحریک پذیری و احساس بی حالی کمک کند. ویتامین های کافی برای سنتز انتقال دهنده های عصبی که خلق و خو را تنظیم می کنند ضروری است و کمبود این ویتامین ها می تواند بر سلامت عاطفی تأثیر منفی بگذارد. غذا به این دلیل است که منبع اصلی قدرت بدن است. هنگامی که اشتها کاهش می یابد، سطح انرژی کاهش می یابد و منجر به احساس خستگی و بی حالی می شود. وظایف فیزیکی و ذهنی دشوارتر می شوند و عملکرد کلی نیز می تواند کاهش یابد.
سیستم ایمنی برای عملکرد بهینه به انواع مواد مغذی متکی است. از دست دادن اشتها می تواند واکنش ایمنی را تضعیف کند و بدن را مستعد ابتلا به عفونت و بیماری کند. بنابراین، واقعاً ارزش دارد که مراقب بهترین مکمل های تقویت کننده سیستم ایمنی باشید. بدنی که به خوبی تغذیه شده باشد از خود در برابر عوامل بیماری زا محافظت می کند و مقاومت در برابر تهدیدات خارجی را حفظ می کند.
3 چیز که نمی دانستید بر گرسنگی شما تأثیر می گذارد
کمبود مواد مغذی و اشتها
ارتباط بین کمبود مواد مغذی و از دست دادن اشتها، نقش اساسی مواد مغذی و مواد معدنی را در تنظیم میل ما به غذا نشان می دهد. هنگامی که بدن در مواد مغذی حیاتی کمبود داشته باشد، میتواند سیگنالهایی ارسال کند که بر مکانیسمهای تنظیم اشتها تأثیر میگذارد و در نتیجه علاقه و رضایت از غذا کاهش مییابد.
- ویتامین های B کمپلکس: که شامل B1 (تیامین)، B2 (ریبوفلاوین)، B3 (نیاسین)، B6 (پیریدوکسین) و B12 (کوبالامین) است که برای تبدیل وعده های غذایی به انرژی مورد نیاز است. کمبود این ویتامین ها می تواند متابولیسم مواد مغذی را مختل کند و بر اشتها تأثیر بگذارد و به خستگی و نقاط ضعف کمک کند.
- آهن: برای حمل و نقل اکسیژن در خون بسیار مهم است. کمبود آهن که به طور منظم با کم خونی مرتبط است، می تواند منجر به خستگی و کاهش اشتها شود. یک مرحله کافی از آهن برای عملکرد مطلوب بدن و حفظ اشتهای سالم ضروری است.
- روی: یک عملکرد حیاتی در تولید آنزیم های گوارشی ایفا می کند و از احساس طعم و بو پشتیبانی می کند. کمبود روی می تواند منجر به تعدیل در درک طعم و کاهش علاقه به وعده های غذایی شود که به بی اشتهایی کمک می کند.
- ویتامین D: که به عنوان "ویتامین آفتاب" شناخته می شود، بیش از تناسب اندام استخوان ها تأثیر دارد. سطوح ناکافی ویتامین D با تغییرات در اشتها و سطح انرژی مرتبط است. قرار گرفتن در معرض نور طبیعی روز و منابع غذایی ویتامین D برای حفظ سطوح کافی ضروری است.
- منیزیم: در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی از جمله عملکرد ماهیچه ها و تولید انرژی نقش دارد. سطوح ناکافی منیزیم می تواند منجر به خستگی و کمبود اشتها شود که بر اهمیت آن در حفظ رفاه کلی تاکید دارد. برای ارائه سطح کافی منیزیم به خود، پیشنهاد می کنیم توجه خود را به منیزیم Burgerstein نشان دهید. منیزیم بسیاری از وظایف حیاتی را در متابولیسم انجام می دهد. از یک طرف، از کار سیستم عصبی و ماهیچه ها پشتیبانی می کند، و دوباره، کیلومترها برای سلامت استخوان ها و دندان ها حیاتی است. علاوه بر این، این عنصر کمیاب تعادل الکترولیت متعادل را تضمین می کند و متابولیسم طبیعی انرژی را ارتقا می دهد. به هر حال، Burgerstein یک محصول بهداشتی سوئیسی با کیفیت بالا است که کارایی و قابلیت اطمینان ویتامین ها و عناصر کمیاب را می دهد.
- اسیدهای چرب امگا سه: اسیدهای چرب ضروری، به ویژه امگا 3، برای تناسب اندام ذهن و عملکرد انتقال دهنده های عصبی حیاتی هستند. عدم تعادل این اسیدهای چرب می تواند بر خلق و خو و تنظیم اشتها تأثیر بگذارد و به تغییر در الگوهای غذایی کمک کند.
تاثیر استرس بر اشتها
استرس و عوامل عاطفی می توانند به میزان قابل توجهی بر اشتهای ما تأثیر بگذارند و منجر به نوسان در ترجیحات غذایی شود. درک این مکانیسم ها برای استراتژی های غلبه بر کاهش اشتها ناشی از استرس مهم است.
- هورمون های استرس و تنظیم اشتها: استرس باعث ترشح هورمون ها به همراه کورتیزول و آدرنالین می شود که ممکن است برای آماده سازی بدن برای پاسخ "جنگ یا گریز" طراحی شده باشد. این هورمون ها می توانند در کوتاه مدت اشتها را سرکوب کنند و انرژی را از عملکردهای غیر ضروری مانند هضم غذا منحرف کنند. با این حال، استرس مزمن میتواند باعث سرکوب اشتها برای مدت طولانی شود، که بر مصرف کلی غذا تأثیر میگذارد. برای مراقبت از آرامش و غلبه بر استرس، به شما توصیه می کنیم که توجه خود را به قرص نورکسان معطوف کنید. Neurexan ممکن است برای اختلالات خواب و بی قراری عصبی استفاده شود.
- الگوهای احساسی خوردن: عوامل عاطفی از جمله اضطراب، غم و اندوه یا حتی شادی می توانند بر رفتار خوردن تأثیر بگذارند. برخی از افراد همچنین می توانند از غذا به عنوان مکانیسم مقابله استفاده کنند که منجر به پرخوری یا مصرف غذا راحت می شود. برعکس، دیگران ممکن است علاوه بر این، کمبود اشتها را برای مدت زمان فشار عاطفی تجربه کنند.
- انتقال دهنده های عصبی و تنظیم خلق و خو: انتقال دهنده های عصبی مغزی که شامل سروتونین و دوپامین می شوند، نقش حیاتی در تنظیم خلق و خو و اشتها دارند. استرس می تواند تعادل ظریف این انتقال دهنده های عصبی را مختل کند، که عمدتاً به تغییرات اشتها منجر می شود. برای برخی، استرس می تواند منجر به خوردن احساسی شود، در حالی که برای برخی دیگر، اشتها می تواند مختل شود.
- حمایت حرفه ای: کمک گرفتن از متخصصان سلامت روان، مشاوران یا متخصصان تغذیه ممکن است در پرداختن به عناصر احساسی که بر اشتها تأثیر می گذارند، مفید باشد. این متخصصان می توانند راهنمایی هایی را برای ایجاد مکانیسم های مقابله ای سالم و پرورش یک رابطه مثبت با غذا ارائه دهند.
سبک زندگی و خواب
- انتخاب سبک زندگی و فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم نه تنها برای سلامت کلی بسیار موثر است، بلکه در تنظیم اشتها نیز نقش دارد. ورزش می تواند متابولیسم را افزایش دهد و بر هورمون های مرتبط با گرسنگی و سیری تأثیر مثبت بگذارد. از سوی دیگر، سبک زندگی بی تحرک می تواند در بی نظمی اشتها نقش داشته باشد.
- کیفیت خواب و هورمون های اشتها: خواب با کیفیت ارتباط نزدیکی با تنظیم میل به هورمون های غذایی مانند لپتین و گرلین دارد. لپتین نشان دهنده سیری است و گرلین گرسنگی را تحریک می کند. خواب ناکافی یا ضعیف می تواند ثبات این هورمون ها را مختل کند و منجر به گرسنگی طولانی مدت و پرخوری شود. اگر می گویید خواب عالی در شب ندارید، باید یک ویتامین کاملاً مهم - B12، به ویژه ویتامین B12 Burgerstein را به رژیم غذایی خود اضافه کنید که به متابولیسم طبیعی تولید انرژی و عملکرد طبیعی دستگاه نگران کمک می کند. به کاهش خستگی و بهبود کیفیت خواب کمک می کند.
- ریتم شبانه روزی و الگوهای غذا خوردن: ساعت درونی بدن یا ریتم شبانه روزی بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف از جمله اشتها تأثیر می گذارد. الگوهای خواب نامنظم و اختلال در ریتم شبانه روزی می تواند در الگوهای غذایی نامنظم نقش داشته باشد و احتمال بروز مشکلات متابولیک را افزایش دهد.
عواملی مانند ریتم شبانه روزی، تأثیرات هورمونی یا حتی سطح هیدراتاسیون نقش کلیدی در رفتار غذایی ما دارند و افراد را قادر میسازد تا انتخابهای آگاهانه برای سلامتی خود انجام دهند. درک این نکته که تغییر سبک زندگی، بهبود خواب و کاهش استرس می تواند تأثیر خوبی بر اشتها داشته باشد، می تواند به کسانی که اشتها را از دست می دهند کمک کند.
سلب مسئولیت: این مقاله حاوی اطلاعات کلی در مورد اشتها است و توصیه پزشکی نیست. اگر به طور مداوم از دست دادن اشتها دارید، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. پاسخهای فردی به مشکلات اشتها ممکن است متفاوت باشد، بنابراین توصیه میشود بر اساس نیازهای سلامتی خاص به دنبال مشاوره فردی باشید.
کی. مولر