آیا می توان از استنشاق نیکورت در دوران بارداری یا شیردهی استفاده کرد؟

ترک سیگار تنها موثرترین اقدام برای بهبود سلامت سیگاری باردار و کودک است. هر چه زودتر نیکوتین را ترک کنید، بهتر است.

هیچ شکلی از نیکوتین نباید در دوران بارداری استفاده شود. نیکوتین و به خصوص سیگار کشیدن می تواند سلامت جنین و کودک را به طور جدی به خطر بیندازد و باید در دوران بارداری مصرف آن قطع شود. زنان باردار سیگاری باید فقط پس از مشورت با پزشک، داروساز یا داروساز از نیکورت استنشاقی استفاده کنند.

هیچ شکلی از نیکوتین نباید در دوران شیردهی مصرف شود/استفاده شود. اگر ترک سیگار حاصل نشد، نیکورت استنشاقی فقط باید در افراد سیگاری شیرده پس از مشورت با پزشک، داروساز یا داروساز استفاده شود. اگر جایگزین نیکوتین در دوران شیردهی ضروری باشد، نیکورت استنشاقی باید بلافاصله پس از شیردهی استفاده شود و تا حد امکان باید قبل از شیردهی بعدی (حداقل 2 ساعت) زمان داده شود.

چگونه از استنشاقی نیکورت استفاده می کنید؟

اینهالر نیکورت برای بزرگسالان بالای 18 سال در نظر گرفته شده است. برای جوانان زیر 18 سال و بالای 12 سال، این دارو فقط باید در صورت وابستگی شدید به نیکوتین و تنها پس از مشورت با پزشک استفاده شود.

از شیر گرفتن

برای دستیابی به کنترل موثر علائم ترک، حداقل 6 و حداکثر 12 کارتریج استنشاقی باید تا هشت هفته استفاده شود. در این چارچوب، دوز فردی است و به نیاز شما به نیکوتین برای کاهش علائم ترک بستگی دارد. یک کارتریج مربوط به 4 نخ سیگار است و امکان استفاده از آن در حدود 20 دقیقه را می دهد. با مصرف 24 نخ سیگار در روز باید 6 عدد کارتریج مصرف شود. با استنشاق مداوم و اجباری به مدت 20 دقیقه، حداکثر 4 میلی گرم از یک دستگاه استنشاقی در شرایط آزمایشگاهی آزاد می شود. با این حال، دفعات و نوع استنشاق از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به شدت علائم ترک بستگی دارد. به عنوان مثال، یک کارتریج استنشاقی را می توان در چهار نوبت به مدت پنج دقیقه استفاده کرد. تجربه نشان داده است که پس از استفاده از چند کارتریج استنشاقی، بهترین روش کاربردی را پیدا خواهید کرد.

بعد از هشت هفته، زمان آن است که به تدریج مصرف نیکوتین را کاهش دهید. شما باید تعداد کارتریج های مصرفی خود را در دو هفته آینده به نصف کاهش دهید تا پس از دو هفته دیگر در روز آخر درمان به صفر برسد. کل مدت درمان به سه ماه محدود می شود.

کاهش مصرف سیگار

از استنشاقی در فواصل بدون دود استفاده می شود تا تا حد امکان طولانی شود و در نتیجه مصرف سیگار را تا حد امکان کاهش دهد. اگر بعد از 6 هفته به کاهش قابل توجهی در مصرف سیگار روزانه خود نرسیدید، باید با پزشک خود مشورت کنید.

باید سعی کنید به محض اینکه احساس آمادگی کردید، سیگار را ترک کنید، اما حداکثر شش ماه پس از شروع درمان. اگر نه ماه پس از شروع درمان همچنان قادر به ترک سیگار نیستید، باید به پزشک مراجعه کنید.

مدت توصیه شده درمان با نیکورت استنشاقی حداکثر 12 ماه است.

به دوز ذکر شده در بروشور بسته یا طبق تجویز پزشک خود پایبند باشید. اگر فکر می کنید دارو خیلی ضعیف یا خیلی قوی است، با پزشک، داروساز یا داروساز خود صحبت کنید.

دستورالعمل استفاده

1. دهانی و ظرف تاول بسته شده را از جعبه خارج کنید. پوشش پلاستیکی را از قسمت دهانی جدا کنید. با ردیف کردن علامت ها، دهانی دو تکه را از هم جدا کنید. فویل آلومینیومی را با دقت از ظرف تاول جدا کنید تا بتوانید یک کارتریج را بردارید.
2. کارتریج استنشاقی مهر و موم شده را از ظرف خارج کنید و آن را محکم به پایین قطعه دهان فشار دهید و مهر و موم آن شکسته شود. علامت ها را دوباره تراز کنید و هر دو قسمت دهنی را محکم به هم فشار دهید تا مهر و موم بالای کارتریج نیز باز شود.
3. اکنون علامت ها را از هم بچرخانید تا دیگر در یک ردیف نباشند. این قطعه دهانی (ایمنی کودک) را می بندد. ظرف را با کارتریج های باقیمانده استنشاقی دوباره داخل جعبه قرار دهید. Nicorette Inhaler اکنون آماده استفاده است. اگر دستگاه استنشاقی پس از شکستن مهر و موم ذخیره شود، غلظت نیکوتین کاهش می یابد. بنابراین، یک کارتریج استنشاقی باز شده باید ظرف 12 ساعت استفاده شود.
4. بعد از استفاده از کارتریج استنشاقی، آن را از دهانه خارج کرده و کارتریج استفاده شده را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور بریزید.
5. /ol>

   توجه

   آزادی نیکوتین از دستگاه تنفسی ممکن است در دمای پایین محیط کاهش یابد. در دماهای پایین تر، استنشاق باید برای مدت طولانی تری استفاده شود تا به همان اثر برسد.

نیکورت استنشاقی چه عوارض جانبی می تواند داشته باشد؟

نیکورت استنشاقی می تواند عوارض جانبی مشابه سایر اشکال نیکوتین ایجاد کند. اینها معمولاً وابسته به دوز هستند.

برخی از اثرات نامطلوب ترک سیگار می تواند علائم ترک ناشی از کاهش مصرف نیکوتین باشد. اینها عبارتند از تحریک پذیری، پرخاشگری، بی حوصلگی، ناامیدی، اضطراب، بی قراری، مشکل در تمرکز، دیر بیدار شدن در شب، مشکل در خواب، افزایش اشتها، افزایش وزن، یبوست، احساس افسردگی، میل به سیگار، ضربان قلب آهسته، خونریزی لثه، سرگیجه، سبکی سر، سرفه، گلودرد، زخم دهان، گرفتگی یا آبریزش بینی. اگر سیگار را ترک کنید، آفت دهان نیز ممکن است ایجاد شود. . دلیل این معلوم نیست

بسیار شایع (بیش از 1 کاربر از هر 10 کاربر را تحت تاثیر قرار می دهد)

سردرد، سکسکه، سرفه، سوزش گلو، تهوع.

شایع (1 تا 10 کاربر از هر 100 کاربر را تحت تاثیر قرار می دهد)

واکنش های حساسیت بیش از حد، اختلالات چشایی، بی حسی، احساس سوزش در دهان و گلو، احتقان بینی، سینوزیت، استفراغ، سوء هاضمه، گاز روده، درد شکم، اسهال، سوزش سر دل، خشکی دهان، افزایش ترشح بزاق، التهاب مخاط دهان، احساس سوزش در دهان/لب ها، خستگی.

ناشایع (1 تا 10 کاربر از 1000 کاربر را تحت تاثیر قرار می دهد)

رویاهای غیر طبیعی، گرگرفتگی، تپش قلب، ضربان قلب سریع، بدتر شدن علائم بیماری قلبی مانند آنژین صدری، تغییرات در فشار خون، افزایش فشار خون، مشکل در تنفس، عطسه، درد در دهان، سفتی در گلو، افزایش تعریق، خارش، بثورات پوستی، کهیر، پوسته پوسته شدن پوشش داخلی دهان. تغییر صدا، آروغ زدن، التهاب زبان، احساس غیر طبیعی در دهان، تکرر ادرار، درد و ناراحتی قفسه سینه، ضعف، احساس ناخوشی.

نادر (1 تا 10 کاربر از هر 10000 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد)

مشکل در بلع، حالت تهوع، کاهش حساسیت در دهان.

دید واضح، واکنش های آلرژیک، خشکی گلو، مشکلات گوارشی، تورم صورت/گردن، افزایش پارگی، درد لب و قرمزی پوست نیز گزارش شده است.

اعتیاد مداوم به نیکوتین ممکن است رخ دهد. اگر متوجه عوارض جانبی شدید، با پزشک، داروساز یا داروساز خود تماس بگیرید. این امر به ویژه در مورد عوارض جانبی که در این بروشور ذکر نشده اند نیز صدق می کند.

مصرف بیش از حد

اگر از سایر اشکال نیکوتین همزمان با درمان استنشاقی نیکورت استفاده کنید (مثلاً اگر به مصرف زیاد سیگار ادامه دهید) ممکن است بیش از حد مصرف شود. در صورت مصرف بیش از حد، علائم با علائم مسمومیت حاد نیکوتین مطابقت دارد. موارد زیر رخ می دهد: تهوع، ترشح بزاق، درد شکم، استفراغ، دمای پایین، اسهال، تعریق، سردرد، سرگیجه، اختلالات شنوایی و ضعف مشخص. در موارد شدید، موارد زیر می تواند به دنبال داشته باشد: افت فشار خون، ضعیف، نبض نامنظم، تنگی نفس و غش.

در این مورد، عرضه نیکوتین باید فوراً متوقف شود.

اگر در کودکی مشکوک به مسمومیت با نیکوتین هستید، یا اگر کودکی از استنشاقی نیکورت استفاده کرده است، یا اگر بیش از مقدار توصیه شده از نیکوتین استنشاقی استفاده کرده اید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین بیمارستان بروید. دوزهایی که به خوبی توسط افراد سیگاری بزرگسال تحمل می شود، می تواند باعث ایجاد علائم شدید و احتمالاً تهدید کننده زندگی در کودکان شود.

چه چیز دیگری باید در نظر گرفته شود؟

فرآورده دارویی را فقط می توان تا تاریخ علامت گذاری شده «EXP» روی ظرف مورد استفاده قرار داد.

مصرف پس از باز شدن

یک کارتریج استنشاقی باز شده باید در عرض 12 ساعت استفاده شود.

دستورالعمل های نگهداری

در دمای اتاق (15-25 درجه سانتیگراد) نگهداری شود.

دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

اطلاعات بیشتر

نیکوتین یک ماده بسیار سمی است، به ویژه برای کودکان. نیکوتین حتی در دوزهایی که در طول درمان با نیکورت استنشاقی توسط افراد سیگاری بزرگسال به خوبی تحمل می شود، می تواند منجر به علائم شدید مسمومیت در کودکان شود. استفاده از استنشاقی نیکورت، اگر به موقع تشخیص داده نشود، می تواند زندگی کودکان را تهدید کند. حتی پس از استفاده، کارتریج ممکن است همچنان حاوی نیکوتین باشد. بنابراین، کارتریج های استفاده شده و استفاده نشده باید همیشه دور از دسترس کودکان قرار گرفته و دور ریخته شوند.

پزشک، داروساز یا داروساز شما می تواند اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار دهد. این افراد اطلاعات دقیقی برای متخصصان دارند.

نیکورت استنشاقی حاوی چه چیزی است؟

استنشاقی نیکورت از یک کارتریج با یک درج پلاستیکی حاوی نیکوتین تشکیل شده است که نیکوتین با هوای تنفسی با استفاده از یک قطعه دهانی از آن استنشاق می‌شود.

مواد فعال

1 کارتریج استنشاقی حاوی 10 میلی گرم نیکوتین است. تا 4 میلی گرم نیکوتین در هر کارتریج آزاد می شود (همچنین به «چگونه از استنشاقی نیکورت استفاده می کنید؟» مراجعه کنید).

مواد کمکی

لوومنتول به عنوان طعم دهنده.

شماره تأیید

53208 (Swissmedic).

نیکورت استنشاقی را از کجا می توانید تهیه کنید؟ چه بسته هایی موجود است؟

در داروخانه ها و داروخانه ها، بدون تجویز پزشک.

بسته های 42 کارتریج استنشاقی و یک قطعه دهانی.

دارنده مجوز

Janssen-Cilag AG, Zug, ZG.

این بروشور آخرین بار توسط سازمان دارو (Swissmedic) در اکتبر 2019 بررسی شد.